تقدیم به همه امام رضایی ها...

من ندیدم که کریمی به کَرَم فکر کند

به "چه مقدار به زائر بدهم؟" فکر کند

                    از شما خواستن عشق است، ضرر خواهد کرد-

                    هر که در وقت گدایی به رقم فکر کند

بهتر این است که زائر اگر آمد به حرم

دو قدم عشق بورزد سه قدم فکر کند

به کف صحن، به گنبد، به غم گوهرشاد

زیر این قبه به هستی، به عدم فکر کند

                       به دو گلدسته دو تا ساق به دوش گنبد

                       به رواقی که شده پیش تو خم، فکر کند

به "چرا سال گذشته دو سه بار و امسال-

فقط این بار...؟" به این قسمت کم فکر کند

                       به خودش... نه به کسانی که به یادش آمد

                       چون که در آینه کاری حرم فکر کند

موقع دست به سینه شدن و عرض سلام

کربلایی شده هر کس به عَلَـم فکر کند

                      چون که از باب جواد تو کسی داخل شد

                      خنده دار است که دیگر به قسم فکر کند

دیر وقتی ست که تا در حرمت دم بدهد...

جای "دم"، حضرت عیسی به "دو دم" فکر کند

                      بهترین نوع زیارت شده این که امشب-

                      هم کسی گریه کند پبش تو، هم فکر کند

(مهدی رحیمی)