روزه داری در روزهای بلند و گرمای طاقت فرسای تیرماه به ویژه با جیره بندی شدن آب و برق در برخی شهرها، همتی والا و ایمانی راسخ میخواهد. حال باید در نظر گرفت که کارکنان دولت چگونه میتوانند حفظ این واجب دینی کنند در حالی که برخی مانند کارمندان بانک و ادارات باید با ارباب رجوع مراوده داشته عده ای مانند کارکنان ادارات راه و برق و امثال آن در خیابان ها زحمت بکشند، کارکنان نفت و نیروگاه ها و... نیز جای خود دارد.
هشتم تیرماه، ماه مبارک رمضان آغاز و خان رحمت الهی بر مومنین گسترده میشود. این روزها نیز مردم کشورمان به همراه یک میلیارد مسلمان دیگر به استقبال این ماه عزیز رفته و خود را برای ماه بندگی آماده می کنند.
روزه داری در روزهای بلند و گرمای طاقت فرسای تیرماه به ویژه با جیره بندی شدن آب و برق در برخی شهرها، همتی والا و ایمانی راسخ میخواهد. البته که مراجع بزرگوار اجازه فرموده اند کسانی که در این شرایط سخت، استطاعت روزه داری ندارند، می توانند آن را افطار نمایند اما این مردم هستند که شوق روزه داری و استفاده حداکثری از این ماه پر برکت را دارند.
سالهای گذشته دولت با درک مشقت روزه داری در این فصل، به جهت استفاده بیشتر از فرصت های ماه رمضان و به موجب بند سوم از اصل چهل و سوم قانون اساسی، ساعات کار ادارات و مجموعه های دولتی را کاهش میداد که این اقدام پسندیده همواره مورد تحسین مردم و بزرگان دینی قرار میگرفت.
اما متاسفانه دولت جدید با لغو مصوبه دولت گذشته، ساعت کاری ادارات در این ماه را مانند روال سالانه تعریف کرد و این بدان معناست که کارکنان دولت باید با زبان روزه از ساعت 7ونیم تا 4بعدازظهر در محل کار حضور داشته باشند.
حال باید در نظر گرفت که کارکنان دولت چگونه میتوانند حفظ این واجب دینی کنند در حالی که برخی مانند کارمندان بانک و ادارات باید با ارباب رجوع مراوده داشته عده ای مانند کارکنان ادارات راه و برق و امثال آن در خیابان ها زحمت بکشند، کارکنان نفت و نیروگاه ها و... نیز جای خود دارد.
اما این بی تدبیری دولت، جایی عجیبتر میشود که آقای نوبخت مدعی شده که این رفتار دولت بر اساس قانون است حال آنکه مصوبه دولت در مغایرت کامل با قانون اساسی است که رییس جمهور قسم خورده است مجری و پاسبان آن باشد.
قانون اساسی به عنوان قانون بالادستی تمامی قوانین کشور در بندسوم از اصل چهل و سوم تصریح میکند که "تنظیم برنامه اقتصادی کشور به صورتی که شکل و محتوا و ساعت کار چنان باشد که هر فرد علاوه بر تلاش شغلی، فرصت و توان کافی برای خودسازی معنوی، سیاسی و اجتماعی و شرکت فعال در رهبری کشور و افزایش مهارت و ابتکار داشته باشد"
حال باید منتظر ماند که موضع حقوقدانان آگاه، نمایندگان مجلس و اعضای محترم شورای نخبگان در مقابل این رفتار غلط دولت چیست و البته یک سوال مهم مطرح میشود و آن اینکه اعضای دولت و رییس جمهور چند ساعت در روز و در چه شرایطی کار میکنند و آیا از حال کارکنان عادی دولت باخبرند؟