تا زمانی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله) در قید حیات بودند همه مسلمانان در صف واحد با اطاعت از حضرت رسول (صلی الله علیه واله) خداوند را پرستش میکردند. اما به محض وفات پیغمبر (صلی الله علیه واله) پیروان او به چند فرقه تقسیم شدند عده ای فقه و اصول را از اهل بیت (علیهم السلام) او یعنی امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) گرفتند، و خدا را عبادت کردند. عده ای هم فقه را از علمایی چون «ابوحنیفه،مالکی،شافعی و حنبلی» گرفتند بعد نشستم با خود فکر کردم:
۱- قرآن درباره کدام یک از این دو گروه تجلیل نموده،آیه تطهیر را مشاهده کردم که در شان اهل بیت پیغمبر (صلی الله علیه واله) نازل شده : «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیراً؛ همانا خداوند میخواهد از شما اهل بیت پلیدی را بزداید و شما را پاکیزه و مطهّر گرداند.»
۲- بعد فکر کردم کدام یک از این دو گروه زودتر از دیگری میزیستند و بیشتر پیامبر(صلی الله علیه واله) را درک کرده اند متوجه شدم علمای مثل «ابوحنیفه،مالکی،شافعی و حنبلی» در قرن دوم بودند با استتفاده از ایه قران «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ :و سبقت گیرندگان، مقدمند؛» دریافتم که باید از گروه اول یعنی اهل بیت که در قرن اول بودند در اطاعت مقدم ترند
۳- بررسی کردم که کدام یک از آن دو گروه مبارز بودند و سرانجام به شهادت رسیدند دیدم گروه اول بر اساس قرآن که آیه « فَضَّلَ اللَّهُ المُجاهِدینَ بِأَموالِهِم وَ أَنفُسِهِم عَلَی القاعِدینَ دَرَجَهً : خدا کسانی را که با اموال و جان هایشان جهاد می کنند به مقام و مرتبه ای بزرگ بر خانه نشینان برتری بخشیده است.» به ایشان اشاره دارد نازل شده با این دلایل روشن متقن و مستدل و صدها دلیل دیگر خوشحال شده و خدا را شکر کردم که شیعه شدم و به شیعه بودنم افتخار می کنم.
و امام خمینی ره نیز در وصیت نامه شان به این افتخارات اشاره کرده اند.