Mon Amor

آهنگ “Aranjuez Mon Amour” آرانخوئز، عشق من توسط “Richard Anthony” خواننده‌ی مشهور فرانسوی که متولد سال 1938  در شهر قاهره ( مصر ) است , در سال ۱۹۶۷ اجرا شده است. متن آهنگ سروده‌ی “G.A.Bontempelli” (گای بونتمپلی) است و تم اصلی آن بخشی از ارکستر بزرگ گیتاری‌ست با نام “Concierto de Aranjuez” که توسط “Joaquín Rodrigo” آهنگساز مشهور اسپانیایی در سال ۱۹۳۹ در پاریس ساخته شده است.
این آهنگ در وصف زیبایی و عظمت باغ‌ها و کاخ سلطنتی آرانخوئز (حدود ۵۰ کیلومتری جنوب مادرید) است که زادگاه این آهنگساز نابیناست و بیانگر احساس درونی وی در ابتدای جنگ داخلی اسپانیاست.

Aranjuez mon amour

Mon amour sur l"eau des fontaines, mon amour
Ou le vent les amènent, mon amour
Le soir tombé, qu"on voit flotter
Des pétales de roses

Mon amour et des murs se gercent mon amour
Au soleil au vent à l"averse et aux années qui vont passant
Depuis le matin de mai qu"ils sont venus
Et quand chantant, soudain ils ont écrit sur les murs du bout de leur fusil
De bien étranges choses

Mon amour, le rosier suit les traces, mon amour
Sur le mur et enlace, mon amour

Leurs noms gravés et chaque été
D"un beau rouge sont les roses

Mon amour, sèche les fontaines, mon amour
Au soleil au vent de la plaine et aux années qui vont passant
Depuis le matin de mai qu"il sont venus
La fleur au cœur, les pieds nus, le pas lent
Et les yeux éclairés d"un étrange sourire

Et sur ce mur lorsque le soir descend
On croirait voir des taches de sang
Ce ne sont que des roses !
Aranjuez, mon amour

عشق من!
و دیوارها شکافته می‌شوند
در برابر آفتاب، رویاروی بـاد و رگبار
و در برابر سالیانی که شتابان می‌روند
از بامداد ماه مه که آن‌ها آمدند
و آنگاه که آنان سرودخوانان به ناگاه بر روی دیوارهای آماج تیر باران‌شان
از چیزهایی بسیار شگفت نوشتند.

عشق من!
بوته‌ی گل سرخ رد پاها رابر روی دیوار پی‌می گیرد
و نام‌های نقش بسته‌ی آن‌ها را به هم می‌تند
و هر تابستان از شدت سرخی گل‌های سرخ خواهد رست.

عشق من!
چشمه‌ها را خشک کن
در برابر آفتاب، رویاروی بـادهای دشت و در طول سالیانی که شتابان می‌گذرند
از بامداد ماه مه که آن‌ها گل بر سینه، با پاهایی برهنه و گامی آهسته آمدند
و با چشمانی درخشنده از لبخندی شگفت .

و بر این دیوار آنگاه که شب به پایان می‌رسد
گمان می‌کنیم که لکه های خونی را ببینیم،
که جز گل‌های سرخ نیستند
آرانخوئز، عشق من!

منبع : lesapprivoises