درد تنهای................

                                  به نام خدای 

بنام خدای که تنهای افرید 

دلم میسوزدازتنهای و هیچ کس نمیفهمد چه کنم

دلم میسوزد از بی کس چرا کسی نمی فهمد

خدا حداقل تو نزار در تنهای بمیرم به دام رس که جز تو کسی ندار

اخدای من چه کنم چرا هرچه فریاد میزنم کسی نمیفهمد

من دارم به کدام گناهی میسزم

مگر دل کسی را شکسته ام که میسوزم

نا کی ای خدای من 

من مثل شمعی میسوزم پس کو پروانه ام 

دلم از این دنیا پره از بی وفایاش

چرا به دنیا دیرینه نمیروم تا در یک دنیا بسوزم 

ای خدای من مرا پیش خود ببر حداقل کنار تو بسوزم

من که در ای دنیا میسوزم اما کسی نمیبیند جز تو 

پس ببر تا روبرویت بسوزم........