|
کسری-اریایی
(kasra-ariya )
آلبوم:
نجیب زادگان پارسی
کد برای مطالب، وب سایت و وبلاگ:
بازدید کل:
134 بازدید امروز: 132
توضیحات:
وطن یعنی نژاد آریایی / نجابت، مهرورزی، با صفایی
وطن خاک اشوزرتشت جاوید / که دل را میبرد تا اوج خورشید وطن یعنی اوستا خواندن دل / به آیین اهورا ماندن دل وطن تیروکمانِ آرش ماست / سیاوشهای غرقِ آتش ماست وطن منشور آزادی کورش / شکوه جوشش خون سیاوش وطن نقشونگار تخت جمشید / شکوه روزگارِ تخت جمشید وطن فردوسی و شهنامه اوست / که ایران زنده از هنگامه اوست وطن آوای رخش و بانگِ شبدیز / خروش رستم و گلبانگ پرویز وطن شیرین خسرو پرورِ ماست / صدای تیشه افسونگر ماست وطن چنگ است بر چنگ نکیسا / سرود باربدها خسرو آسا وطن یعنی سرود رقص آتش / به استقبال نوروزی فرهوش وطن یعنی درختی ریشه در خاک / اصیل و سالم و پر بهره و پاک وطن یعنی سرود پاک بودن / نگهبان تمام خاک بودن وطن را لالههای سرنگون است / که از خون شهیدان لالهگون است وطن شوش و چغارنبیل و کارون / ارس، زایندهرود و موجِ جیحون وطن خرم ز دین بابک پاک / که رنگین شد ز خونش چهره خاک وطن یعقوب لیث آرد پدیدار / و یا نادرشه پیروز افشار به یک روزش طلوع مازیار است / دگر روزش ابومسلم به کار است وطن یعنی صفای روستایی / زلال چشمههای بی ریایی وطن یعنی دو دست پینه بسته / به پای دار قالیها نشسته وطن یعنی هنر یعنی ظرافت / نقوش فرش در اوج لطافت وطن در هی هی چوپان کرد است / که دل را تا بهشت عشق برده است وطن یعنی تفنگ بختیاری / غرور ملی و دشمن شکاری وطن یعنی بلوچ با صلابت / دلی عاشق نگاهی با مهابت وطن یعنی خروش شروه خوانی / ز خاک پاک میهن دیده بانی ز عطر خاک میهن گر شوی مست / کویر لوت ایران هم عزیز است وطن یعنی بلندای دماوند / ز قهر ملتش، ضحاک در بند وطن یعنی سهند سرفرازی / چنان ستارخانش پاکبازی مرا نقش وطن در جان جان است / همان نقشی که در نقش جهان است وطن یعنی سخن یعنی خراسان / سرای جاودان عشق و عرفان وطن گلواژههای شعر خیام / پیام پر فروغ پیر بسطام وطن یعنی کمال الملک و عطار / یکی نقاش و آن یک محو دیدار در این میهن دو سیمرغ است در سیر / یکی شهنامه دیگر منطق الطیر یکی من را ز دشمن میرهاند / یکی دل را به دلبر میرساند خراسان است و نسل سربداران / زجان بگذشتگان در راه ایران وطن خون دل عین القضاتست / نیایشنامه پیرهرات است وطن یعنی شفا، قانون، اشارات / خرد، بنشسته در قلب عبارات نظامی خوش سرود آن پیر کامل / «زمین باشد تن و ایران ما دل» وطن آوای جان شاعر ماست / صدای تار باباطاهر ماست اگر چه قلب طاهر را شکستند / و دستش را به مکروحیله بستند ولی ماییم و شعر سبز دلدار / دو بیت طاهر و هیهات بسیار وطن یعنی تو و گنجینه راز / تفال از لسان الغیب شیراز وطن آوای جان مِی پرستان / سخن از بوستان و از گلستان وطن دارد سرود مثنوی را / زُلال عشق پاک معنوی را تو دانی مولوی از عشق لبریز / نشد جز با نگاه شمس تبریز وطن یعنی سرود مهربانی / وطن یعنی شکوه همزبانی وطن یعنی درفش کاویانی / سپید و سرخ و سبزی جاودانی به پشت شیر خورشیدی درخشان / نشان قدرت و فرهنگ ایران وطن شور و نشاط هستی ما / وطن میخانه ما، مستی ما وطن دارالفونِ میرزاتقیخان / شهید سرفراز فینِ کاشان وطن یعنی بهارستان، مصدق / حضوری بیریا چون صبح صادق ز خاک پاکها پروین بخیزد / بهار پیر مهرآیین بخیزد که از جان، ناله با مرغ سحر کرد / دل شوریده را زیر و زبر کرد وطن یعنی صدای شعر نیما / طنین جان فزای موج دریا وطن یعنی خزر، صیاد، جنگل / خلیج فارس، رقص نور، مشعل وطن یعنی تجلیگاه ملت / حضور زنده آگاه ملت وطن یعنی دیار عشق و امید / دیار ماندگار نسل خورشید کنون ای هموطن، ای جانِ جانان / بیا با ما بگو پاینده ایران
درج شده در تاریخ ۹۳/۱۱/۳۰ ساعت 14:54
برچسب ها:
لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید. |
کاربران آنلاین (1)
|