خزان

خزان

صراحی بر سر دستت ، فدایت مهربان ساقی

بگردان دور دیگر می ، خدا را دلستان ساقی

مرا دردیست جانفرسا ، زدست آن مه ترسا

که گر چون نی شوم گویا ، کنم آه و فغان ساقی

به ابرویت که رنجورم ،  شب و روز از سیاهی ها

امان از ظلمت بی حد ، امان از این زمان ساقی

جوانی طی شد و پیری ،  سلامم میدهد هردم

کجایی نو بهارانم ؟ بهارم شد خزان ساقی

نگاه معرفت چون نور گم شد در شب چشمت

بیا شمع شب  من شو ، به شب آتش نشان ساقی

1392/3/20