"استفاده از شکاف پرکن ها در مکالمه های ترکی"
صحبت کردن یکی از مهارت های اساسی برای برقراری ارتباط با دیگران می باشد.انسان با استفاده از زبان می تواند اطلاعات،احساسات و درخواست های خود را به مردم انتقال دهد.گاهأ تحت تاثیر شرایط خاصی ،انسانها نمی توانند آنقدر که انتظار داشتند روان صحبت کنند.آنها گاهی مجبور می شوند صحبت خود را قطع کنند تا ذهن خود را برای ادامه ی صحبت آماده سازند.برای پر کردن چنین شکاف هایی از "شکاف پرکن "ها استفاده می کنند.واژه هایی نظیر "چیزه،نوک زبونمه،تو بگو منم بگم،همون دیگه..."
ترک زبانان اغلب به دلیل شرایط خاص سیاسی ای که دارند در مکالمه های خود از شکاف پرکن های زیادی استفاده می کنند.بر آن شدیم تا کاربرد این واژه ها را در مکالمه های ترکی بیابیم و مشخص شد که ترک زبانان بالغ بر 20 کاربرد برای این واژه ها در گفتار خود تعریف کرده اند که به شرح ذیل اند:
1)مردم برای اتمام بخشیدن به غیبت ها ،اراجیف و تغییر موضوع بحث از این واژه ها استفاده می کنند.(بوشلا،اولسون،اولار...)
2)چون ترک زبانان ایران در یک جامعه ی دو زبانه تحصیل کرده اندبه هنگام صحبت کردنراجع به مسائل علمی و آکادمیک به زبان ترکی،مجبورند پروسه ی ترجمه از زبان فارسی به زبان ترکی را طی کنند که این پروسه زمان بر است و در صحبت شخص ،شکاف ایجاد میکند،در نتیجه شخص مجبور است این شکاف را با واژه هایی نظیر "زاد،،شی،او ندی ،سن ده ،هااا،..."پر کند.
3)وقتی یک شخص اطلاعاتی راجع به موضوع بحث ندارد و نمی تواند راجع به آن صحبت کند از چنین واژه هایی برای تداوم مکالمه استفاده می کند.(نه دئییم،زاتدی،شی دی ...)
4)گاهی به علت تنبلی یا خستگی خاطر،اصلا شخص نمی خواهد راجع به مسئله ای فکر کند و خواهان اتمام مکالمه می باشد.(بوشلا،...)
5)وقتی شخص می خواهد بهتر و دقیق تر فکر و تمرکز کند و پیام خود را به بهترین شکل ممکن برساند.(او شی دا،بابا او نییدیر...)
6)وقتی می خواهد خیلی با کلاس صحبت کند یا از عبارتهای با کلاسی استفاده کند مجبور است برای زمان دهی به مغز خود جهت جستجوی عبارت مورد نظر از چنین واژه هایی استفاده کند.(نه دییرلر،او نمنه ایدی؟،آلله نه دییردیلر؟)
7)وقتی با شخص صحبت کننده موافق نیست و می خواهد نظر او را رد کند.(بوشلا...)
8)وقتی شخص در یک شرایط استرس زایی قرار می گیرد و کلام خود را گم می کند .(اممم...،آخی....)
9)چون به صحبت کردن در مجامع علمی به زبان مادری عادت نکرده است ،از این کلمات یاری می جوید.(بیول،سورا...)
10)وقتی اعتماد به نفس کافی ندارد.(نه دییم آخی...)
11)شخص به استعمال اینگونه کلمات عادت کرده است و این واژه ها تکیه کلام او شده اند.(هااا...،بیول،سورا،اونان سورا...)
12)وقتی در یک موقعیت غیرمنتظره قرار می گیرد و نمی تواند در آن لحظه تصمیم گیری کند و جواب بدهد از این کلمات استفاده می کند.(نه دییم...)
13)چون به سکوت کردن عادت نکرده است و نمی خواهد به شخص صحبت کننده احترام بگذارد.(اممم...،آخی...)
14)چون مشغله ی فکری او زیاد است و مطالب را خیلی زود فراموش می کند .(سن ده منده دییم...)
15)او به صحبت تکه تکه (غیر منسجم)عادت کرده است در نتیجه برای ارتباط دهی و وصل این جملات نامنسجم به یکدیگر این کلمات را به کار می برد.(سورا،داهی،بیول...)
16)وقتی می خواهد به مطلبی تاکید کند.(منه باخ،یانی،ائله بیل،ساکی...)
17)گاهی با این واژه ها به صحبت خود جلوه ی ویژه ای می دهدو گفتار خود را زیباتر می سازد.(هاااا..،بیول،سورا،داهی،بئله دا...)
18)به هنگام تعجب از این کلمات استفاده می کند .(یوخ ای...)
19)وقتی می ترسد حقیقت را بگوید یا از این واهمه دارد که گفته ی او رد شود و یا مورد مخالفت قرار گیرد .(زاد دا،نجور دییم،بیلیسن دا...)
20)وقتی مخاطبش به گفته های او دقت نمی کند.(باخ منه،بورا باخ...)
21)وقتی می خواهد دروغ بگوید.(بیلیسن،آخی،باخ...)
22)وقتی خجالت می کشد.(زاتدی،نجور دییم....)
.
.
.
بئله دا... "یازار:اوزوم"