معماری ترکیب مخاطره آمیزی ازتوانایی وناتوانی است که ظاهراگرفتارشکل دادن به دنیا است.ذهن معمازبزای فعال شدن بستگی به تحریک دیگران(مشتریان؛اشخاص؛موسسات) داردبنابراین تصادف زیربنای نهفته ی زندگی همه معماران است آنها باسلسله ای ازخواسته هامواجه می شوند؛باپارامترهایی که آنها ایجادنکرده انددرکشورهایی که آنها به سختی باآن آشنا هستندودرباره موضوعاتی که معماران فقط به طور مبهم با آن آشناهستندومنتظر روبروشدن بامشکلاتی هستندکه درمغزآنهاتثبیت نشده است واین برای معماران بسیار تعجب آور است.
معماری یک سرگذشت پرهرج ومرج است.
این تعریف به جهت واقع گرابودن ودخیل دانستن تصادف وعدم قطعیت تعریف بسیارمعاصری است.