در سن حضرت موقع ظهور به طور کلی دو دسته روایت وجود دارد:
الف. روایاتی که مطلق است و سنی را بیان نمیکند و فقط جوان بودن حضرت را متذکر میشود.
1. «شابٌ بعد کبر السن» جوان است با اینکه سناش زیاد است. (کمال الدین، ج 1، ص 327)
2. «رجوعه من غیبته بشرخ الشباب» در بهترین مرحلهی جوانی ظهور میکند. (غیبت طوسی، ص 421)
3. «فی سن الشیوخ و منظر الشباب» در سن کهن سالان و سیمای جوانان. ( کمال الدین، ج 2، ص 376)
ب. روایاتی که علاوه بر تأکید بر جوانی، سن و سال را هم مشخص میکند.
1. «فی صورة فتیَ موفق این ثلاثین سنه» با چهرهی جوانی کامل به سن سی سالگی.(غیبت طوسی، ص 420)
2. «فی صورة شاب دون اربعین سنة» با چهرهی جوانی کمتر از چهل سالگی.(کمال الدین، ج 1، ص 316)
3. سناش زیاد و چهرهاش جوان است به گونهای که در نظر بیننده چهل ساله یا کمتر مینماید و از نشانههای ایشان آن است که تا زمان وفات پیر نمیشود. (کمال الدین، ج 2، ص 652)