........

سلام پرنده کوچک من
جسد بی روح عقاب بالای کمرهای کوه افتاده بود. یکی از پرنده های کوچک که خیلی هم مغرور بود خودش رو به جسد نزدیک کرد.بنای سخره و تحقیر رو گذاشت.پرو بال بی حرکت رو با منقارش زیر و رو میکرد.وقتی به شانه های ان جسد می نشست و به ریزه خوانی های خودش می پرداخت از دور وانمود می شد که عقاب روی کمر ها برای جست و جوی صیدو تعیین مکان در ان حوالی سرش راتکان داد.
پادشاه توانای پرندگان یک عقاب مهیب از بالای قله ها مشغول تماشای این بازی بچه گانه بود ,گمان می کرد لاشه ای بی حرکت که به خاطر اون پرنده به نظر می آمد جنبشی دارد یک عقاب ماده است.متعاقب این گمان عقاب نر پرواز کرد.پرنده کوچک غافل از جریان به حرکات مغرورانه خود ادامه میداد. پرنده غافل تر از اون داشتن از دور حرکاتش رو تماشا میکرد که عقاب سر رسید و صیدش کرد.....