نگذار.............

نگذار هر کس که آمد و ماندنی نشد

تو را . دلت را صداقتت را به یدک بکشد....

که هر وقت از سر بی حوصلگی از سر نبودن آرامشی

آمد و سراغت را گرفت

حالت را پرسید دلت را قلقلک داد و باز رفت و گم شد

تو بمانی و دنیایی اشک....

تو بمانی و چرا و اما و اگر.....

آنکه می رفته باید می رفته اصلا برای رفتن آمده بود

تو هم برو....تو هم خودت را از لحظه هایش که هیچ از فکرش هم بگیر.

تو باید تمامت بماند برای کسی که تمامش تنها و تنها برای توست.ماندنی هر جا میرود با تو می رود تو هم نباشی خاطراتت با او هست.