آتش نشان

هُرمِ بلا تا به ثریّا رسید

شعله ی آن تا به دل ما رسید

بر تن کشور شده رخت سیاه

ناله به هر خانه زِ بخت سیاه

پرچم آتش همه جا در هوا

تابلوی هر کوی و خیابان عزا

کوهِ یقین گشته به شک مبتلا

روزنه ها بسته و غوغا به پا

همهمه ها از غم آتش نشان

ماتمِ دل ماتمِ آتش نشان

عاشق دلسوخته ی پاکباز

عشق به اثبات رسانده است باز

زد به دل آتش سوزنده تا

دست دعا برده به عرش عاشقان

از تهِ دل داد برآرند خدا

سرد کن آتش تو به آتش نشان.

احمدیزدانی