درباره من

فاش میگویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان ازادم

طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق
که در این دامگه حادثهچون افتادم

من ملک بودم و فردس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم

سایه طوبی ودلجویی حور ولب حوض
به هوای سر کوی تو برفت از یادم

نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت
یا رب از مادر گیتی به چه طالع آزادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هردم آید غمی از نو به مبارکبادم

گر خورد خون دلم مردمک دیده سزاست
که چرا دل به جگر گوشه مردم دادم

پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک
ور نه این سیل دمادم ببرد بنیادم

 
 

درج شده در تاریخ ۹۵/۰۶/۰۷ ساعت 21:54

کاربران آنلاین (0)