نامه خدا به انسانها

صبح که بیدار شدی نگاهت میکردم

اما متوجه شدم که مشغول انتخاب لباسی هستی که می خواهی بپوشی...

فکر میکردم یه لحظه وقت داری بمن بگی "سلام"

اما بعد دیدمت که از جا پریدی و به دوستت تلفن زدی...

با آن همه کار گمان میکنم که وقت نداری با من حرف بزنی....

متوجه شدم قبل از نهار هی دور و برت را نگاه میکنی  شاید خجالت میکشیدی  یادم نکردی!

بعد از انجام چند کار در حالیکه تلویزیون نگاه میکردی شام خوردی بازم بامن صحبت نکردی !

به خانوادت شب بخیر گفتی و خوابیدی.

نمیدانم چرا به من شب بخیر نگفتی

اما اشکالی ندارد مگر صبح به من سلام کردی؟!

صورتت را که خسته ی تکرار یکنواختی های روزمره بود لمس کردم چقد مشتاقم که بگویم چطور میتوانی زندگی زیبا تر و مفید تر را تجربه کنی؟

احتمالا متوجه نشدی که من در کنارت و برای کمک به تو آماده ام.

من انقدر دوستت دارم که همیشه منتظرتم

منتظر یک سر تکان دادن

یک دعا

یک فکر یا گوشه ای

از قلبت که به سوی من آید

به امید روزی که کمی به من وقت دهی

بخاطر خودت!

آیا وقت داری که این نامه را برای دیگر عزیزانم بفرستی؟

اگر عیبی ندارد من همیشه دوستت دارم

......................................خدا...........................................