خدایا

 خدایا؛

به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ،

بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است، حسرت نخورم

و مُردنی عطا کن که، بر بیهودگیش، سوگوار نباشم

بگذار تا آن را، خود انتخاب کنم اما آنچنان که تو دوست می داری

چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت ...

"دکتر علی شریعتی"