دوستتدارم....

یادش بخیر  تو کره ی  زمین که  بودم. یه  عشق  طاهری داشتم که  خیلی 

دوسش  داشتم  و دارم 

 یادش بخیر شبها به  یادش بالش کوچولومو با  همه ی احساسم  در آغوش می

کشیدم  و میخوابیدم  و تا صبح 

بوی  اون  حس میکردم  حیف  اونقدر در ترک سرزمین  شما  زمینی  ها عجله 

داشتم که  یادم  شد بالشمو  با

خودم  بیارم ...... 

 یادش بخیر  برای  با هم  بودن  چه  نقشه ها  که  نمیکشیدیم  

یادش بخیر رابط بین  من  اون یه  بالش ویه خرس قرمز عروسکی  بود 

که  اون  همیشه  وقتی  بغلش میکرد  یاد من  می افتاد و من به  این همه 

احساس پاک  اون  میخندیدم و شاد

بودیم من  به  شباهتم  به  خرس عروسکی  و اون  به  نرمی

وجودش در  بالش من  

البته  من  هنوزم تو این  تنهایی  در اینجا برای  اون  نقشه میکشم  و میدونم  الان 

تو زمین به آسمون  نگاه 

میکنه  و میگه تو خیال بافی میکنی... 

شاید راست میگه  ولی باور نکرده  که خیال با  او بودن  برای من  کمتر از حقیقت

وجودش نبوده و نیست . 

اونقدر خیالش  زیباست که  من هنوز  که هنوزه تو همین سرزمین تنهایی حس می

کنم  یه  روز میاد و با  من 

زندگی میکنه  یه  روز میاد و  دل شکسته  منو  مرحم  می زاره  یه  روز میاد  و مو

های   قهوه ایمو   شونه  میکنه  من  میدونم  یه  روز میاد برای  همین  اجازه 

نمیدم  تو ستاره ی من  هیچ کسی قدم  بزاره 

میخوام  زیر پاش  فرش قرمز بگسترانم 

 می خوام  بهش  ثابت کنم  که  از اول  اون  تو  دلم  بوده  وتا آخر هم  اوست 

هرچند می دونم عمرم  کفاف نمیده اما  میدونم  که عمر آرزو هام  تمومی نداره 

 می دونم او میاید 

کاش  میدونست چقدر دوستش  دارم 

 کاش میدونست وقتی  بهش میگم  چقدر دوست  داشتن  تو 

زیباست  باور میکرد که  منظورم  خود اوست 

کاش  میدونست تو تنهایی  من  تو  ستاره  دلم  جاش  چقدر خالیه 

مهم  نیست  

مهم  است که من  تا مرز پرستش  دوسش  دارم  

 مهم  است  من  برای این  زندگی  تو دلم  رو انتخاب کردم که  یادش

همیشه  تازه  بمونه   

 و من چشم به  راهش 

مهم است که  من  عاشقانه  دوستش  دارم وبا  عشق  چشم 

انتظارش  خواهم  بود 

 او میاید 

میدونم