درباره من

موقعین عجیبی است ، وقتی آدم از بین دو جور مرگ یکی را انتخاب کند. آدم ها ، بیچاره های حیوانکی ، طاقت سوختن ندارند ، پس خودشان را می سپرند به شتاب جاذبه زمین . که شاید امیدکی در این سقوط آزاد باشد . که شاید زنده بمانند ؛ شبیه این فیلم ها که آدم های خوب با بازو روی سقف ماشین و سطل های زباله فرود می آیند ، خودشان را می تکانند و زندگی را از سر می گیرند . فیلم ها ، فیلمهای لعنتی . توی فیلمها آتش نشان ها به موقع رسیده اند و آب ، از آتش قوی تر است و هیچ زنی - مادری ، از پشت میز اتو و چرخ خیاطی خودش را به آسفالت سرد شهر نمی دوزد .
::پژمان راهبر::  

لینک خبر: www.farsnews.com/imgrep.php?nn=13921029000424  

درج شده در تاریخ ۹۲/۱۰/۳۰ ساعت 02:08

کاربران آنلاین (0)