درباره من

گر هزاران دام باشد در قـَدم
چون تو با مایی نباشد هیچ غم

چون عنایاتت بود با ما مقیم
کی بود بیمی از آن دزد لئیم

هر شبی از دام تن ارواح را
می رهانی میکَنی الواح را

می رهند ارواح هر شب زین قفس
فارغان، نه حاکم و محکوم کَس

شب ز زندان بی خبر زندانیان
شب ز دولت بی خبر سُلطانیان

نه غم و اندیشه ی سود و زیان
نه خیال این فلان و آن فلان

حال عارف این بود بیخواب هم
گفت ایزد هُم رقودٌ زین مَرَم

::حضرت مولانا  

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۳/۰۷ ساعت 02:33

کاربران آنلاین (0)