آرام باش ای دل ....

تو مشکی ، من سفید !

اسبت را جلو آوردی ، خیالم بافته شد ...

که مرا میخواهی اینبار با خود ببری !

اما صدایت دلم را لرزاند !

کیش و مات ....

***********************

یه وقتایی اونقدر هیچ کس حالی ازت نمی پرسه

که آدم شک می کنه نکنه مرده و خودش خبر نداره !

***********************

من غم برای خوردن بسیار دارم ....

”روزگار”

تو دیگر برایم لقمه نگیر …!

***********************

وقتی صدای خورد شدنت

زیر پای عابران نوای دل انگیزی شد

دیگر چه اهمیتی دارد برگ سبز کدامین درخت بودی ؟

***********************

آرام باش ای دل ....

کسی که رفت هرگز برنخواهد گشد

مگر دیگری رهایش کند ....