بالی برای پریدن ندارم ، بالم تو بودی ...

چه فرقی دارد
پُشت میله ها باشی
یا در خیابانهای شهر در حال قدم زدن
وقتی که آرزوهایت
در حبس باشند

************

خیلی خسته ام …
خسته تر از آنکه بخواهم راجع بهت فکر کنم ، که بودنت را آرزو کنم یا رفتنت را توجیه …

************

احساسم رانمیفروشم …
حتی به بالاترین بها!!!
ولی آنگونه که بخواهم خرج میکنم …
فقط برای آنهایی که لایقش هستند …

************

بوسه هایم را به خاک و تپش های قلبم را به باد سپرده ام…
بالی برای پریدن ندارم ، بالم تو بودی ...

************

در این هیاهوی خلق
که پُتک بر آرامش ات میزند
دلم پیاده رویی میخواهد , بارانی !
دست خودم را بگیرم
برویم صحبت کنان
تا انتهای گریستنِ آخرین ابرِ زندگی !
نفرین به اجتماع ...