درست از همان روز که به چالش دعوت شدی بزرگ شدی...

برای هر کدام از ما

روزی، در سنی و به شکلی خاص اتفاق می افتد،

زندگی دعوتمان می کند به یک چالش

و از آن به بعد دیگر نمی توانیم آن آدم سابق باشیم...



آرامش خیال میرود،
جایش را فشار و ترس و تقلا میگیرد...

انگار دستی با بی رحمی درون دنیایی ناشناخته پرتت می کند...

چالش هر کس بر طبق نقطه ضعف هایش شکل میگیرد

و مرحله به مرحله سخت تر میشود...

نبردی ست با درون و بیرونت...

یک روزهایی زخمی و

خسته میشوی، شکوه می کنی

یک روزهایی اشتباه می کنی و شکست میخوری، بر میگردی سر خط

یک روزهایی هم غنیمت های بزرگ و کوچک بدست میاوری و جشن میگیری....

مدت ها بعد

در غروبی ساکت

بر بلندای تپه ای می ایستی و پایین را تماشا می کنی؛

نقطه ای که نبردت از آنجا شروع شد،

مسیری که طی کردی و به این نقطه رسیدی...

با خودت میگویی: چه شیب تندی...!

از ظرفیت وجودی ات متحیر میشوی
و می فهمی
درست از همان روز که به چالش دعوت شدی، بزرگ شدی