قصه ی ادم

دلمان پوسید از این روزهای افتابی

دلمان گرفت از این غروب های بی نتیجه

کاش یک روز خورشید سبز میتابید

کاش میشد اسمان کویر را پر از ابر کرد و با یک قطره اب سراسر تشنگی را سیراب کرد

کاش دلمان تنگ نمیشد و دلتنگی تعبیر نمیشد

کاش هیچوقت قصه ی گندم و سیب و...........نبود