زمانه ی خوب!
عجب زمانه ی خوبی ، ترانه خوان شده ایم
نخوانده نکته ی آغاز ، نکته دان شده ایم
ندیده ایم الف قامتش به چشم طلب
به غمزه پیر خرابات عارفان شده ایم
برون نیامده پا از گل مفاعیلن
مدار چرخ ادب ، فخر شاعران شده ایم
بدون آنکه بدانیم از چه می نالیم
چو نی به هر نفسی حامل فغان شده ایم
اتو کشیده و آهار خورده کت شلوار
نماد نخبگی جمع همگنان شده ایم
به کار قتل زمینیم زیر پای هوس
به فکر کشف فضا ، فتح آسمان شده ایم
به قصد ارث پدر دشمن برادر خود
به رسم شعبده با خصم مهربان شده ایم
نبرده رنج محبت ، ندیده زحمت هجر
یگانه مدعی وصل مهوشان شده ایم
قلم شکسته ، دهان بسته ، قصه نیمه تمام
ولی مدافع آزادی بیان شده ایم
نشسته گوشه ی راحت ، نداده تن به سفر
مقیم بارگه حی مستعان شده ایم
مهدی محمدی