کاش می شد

کاش می شد که تو را کرده رها می رفتم

دل به غم داده و با باد صبا می رفتم

کاش هرگز مژه را ژاله نمی شد ساکن

کاش اول به خدا کرده دعا می رفتم

کاش آنشب هوس چشم تو را یکباره

می گرفتم ز دل و سوی خدا می رفتم

کاش منزلگه ما خانه ی عشاق نبود

تا که از شور تو و غصه جدا میرفتم

کاشی راهی به جفا باز نمی شد هرگز

آخرین لحظه تورا کرده وفا می رفتم

کاش در قوس تنم تیر محبت می مرد

تا که آزاد و رها از تن و نا می رفتم