دلم کودکی ام را میخواهد...

دلم برای پاکی دفتر نقاشی وگم شدن خورشید همیشه خندان در آن

آسمان همیشه آبی،زمین همیشهسبز،و کوههای همیشه قهوه ای

دلم برای خط کشی کنار دفتر مشق با خودکار آبی و قرمز

برای پاکن های جوهری و تراشهای فلزی،برای گونیا و نقاله و پرگار و جامدادی

دلم برای تخته پاک کن و گچ های رنگی کنار تخته

برای اولین زنگ مدرسه،برای واکسن اول دبستان

برای سر صف ایستادن ها

برای قرآن های اول صبح و خواندن سرود ایران اول هفته

دلم برای مبصر شدن،برای از خوب،از بد،دلم برای ضربدر و ستاره

دلم برای ترس از سوال معلم،کارت صد آفرین

بیست داخل دفتر با خودکار قرمز و جاکتابی زیر میزها،جا گذاشتن کتاب و دفتر

دلم برای لیوان های آبی که فلوت داشت

دلم برای زنگ تفریح،برای عمو زنجیر باف بازی کردن ها،دلم برای لی لی کردن

دلم برای دعا کردن برای نیامدن معلم،برای اردو رفتن

برای تمرین های حل نکرده و اضطراب آن

دلم برای روزنامه دیواری درست کردن برای تزئین کلاس

برای دوستی هایی که قد عرض حیاط مدرسه بود

برای خنده های معلم و عصبانیتش برای کارنامه...

نمره انضباط،برای مهر قبول خرداد

دلم برای خودم،دلم برای دغدغه ها و آرزوهایم،دلم برای صمیمیت سیال کودکی ام تنگ شده.

نمیدانم کدام روز در پشت کدام حصار بلند،کودکی ام را جا گذاشته ام.

کسی آن سوی حصار نیست که کودکی ام را دوباره به طرفم پرتاب کند؟؟؟!!!