تنها......شعرازخودم

رسیدم آخرخط خیلی بده               بریدم از زندگی چقدبده!

هوای دل نازنین من ابری شده               چشمای آسمون من زاری شده

غریبه حرفاموبخون بهت میاد               بعیده بغض سراغ تونیاد

بانگاه بی وفاشدم اسیرعشق اون               باعبورلحظه هاجداشدمسیرعشقمون

گذشت آسون ازم بی بهونه               ندونست داغ عشقش رودلم میمونه

حالامن تنهای تنهاکنارگل خشک اون نشستم          حالامن بی پروای بی پروابدون اون میمیرم

دیگه نایی ندارم ازنبودنش بگویم               راهی ندارم دلیل بودنش نبودم

همه ی آدماغم دارن اما               غم های من هستن بی انتها

خدایاندارم تکیه گاهی روی زمین               نگاهم کن نگاهی سوی زمین

انگاراین تقدیرمن بودکه تنهابمونم               انگاراین دنیاجهنم بودکه تنهابسوزم!