تجربه نام مستعاری است که بر خطاهایم میگذارم


*
من تمام هستیم در نبرد با سرنوشت در تهاجم با زمان اتش زدم کشتم
من بهار عشق را دیدم ولی باور نکردم
یک کلام در جزوه هایم هیچ ننوشتم
من ز مقصدها پی مقصودهای پوچ افتادم
تا تمام خوبی ها رفتندوخوبی مرد در یادم
من به عشق منتظر بودن همه صبر و قرارم رفت
بهارم رفت,عشقم مرد, یارم رفت


*
هرگز نمیرد انکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

*
هیچ کس تنهاییم را حس نکرد ,لحظه های ویرانیم را حس نکرد,در تمام لحظه هایم هیچ کس وسعت حیرانیم را حس نکرد,انکه سامان غزلهایم از اوست , بی سرو سامانیم راحس نکرد

*
زندگی کلبه چوبی هست که از تخته های امید و میخ های محبت ساخته شده وهیچ چیز ان را نمیلرزاند وهیچ توانی ان را ویران نمیکند مگر بی وفایی...


*
ادمک اخر دنیاست بخند ادمک مرگ همین جاست بخند دست خطی که تو را عاشق کرد شوخی کاغذی ماست بخند ادمک خر نشوی گریه کنی کل دنیا سراب است بخند ان خدایی که تو بزرگش خواندی بخدا مثل تو تنهاست بخند

*
عشق یعنی جلوه صبر خدا

*
برای ارزوهایی که میمیرند سکوتی میکنم سنگین تر از فریاد

*
چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهایست
ببین مرگ مرا در خویش که مرگ من تماشایست

*
من همانم که همچون هیچکس در تنهایی کسانی قدم میگذارم و انها را در ایینه بی کسی و در تابلو رسوایی نشان همگان میدهم
من همانم که بی نشان در بی کسی همگان به دنبال کسی می گردم که هیچ بودنم را به یکتایی تبدیل کند
پس مرا یاری ده تا بادرد بی کسی بسازم و یا رستگارم کن تا تو را همچون من مثل هیچکس بیابم تا با هم به مرز یکتایی رسیم و در یک قدمی پایان به سر اغاز ,اغاز رسیم