دلی کنار پنجره

دلی کنار پنجره نشسته زار می زند

و خواب دیده ام شبی مرا کنار می زند

غروب ها که می شود خیال چشمها ی تو

تو را دوباره در دل شکسته جای می زند

یکی نگاه می کند یکی گناه می کند

یکی سکوت می کند یکی هوار می زند

عشق درد مشترکیست میان ما و همه

چه آنکه شعر گفته و چه آنکه تار می زند

خدا کند به وعده اش وفا کند که گفته بود

شبی مرا به جرم عشق خویش دار می زند.