درکتاب آسمانی به صراحت آمده:(خلقناالانسان کبدا ) "ما انسان رادررنج آفریده ایم"!
بهتراست ناخنکی به اندیشه ی بزرگانمان بزنیم. که"ماکه باشیم که اندیشه مانیز کنند"و مولاناهم آب پاکی را ریخته
تعبیر"سارق"رادرباب جماعتی چون این قلم به کاربرده!عجبا!سیاحت کن تلنگررا:
چند دزدی حرف مردان خدا تافروشی وستانی مرحبا ؟!
خب. خیام ازدریچه ی نگاه فلسفی خود درد و رنج را موجب رهایی و آزادی میداند.نمی پنداردا.بلکه با ایمان وایقان
گوید : " ازرنج کشیدن آدمی حرگردد قطره چو شود حبس صدف درگردد !
جسارتا این قلم نازکدل زمزمه کنان برلبانش مترنم است :
زود رنجیدن اگر جرم من ساده دل است
جمع یاران ابدی بادا مرا عزلت خویش !!