از ماست که بر ماست.....

    از ماست که بر ماست....

                           روزی ز سر سنگ عقابی به هوا خاست

                                  بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت:

                                 بـر اوج فلک چون بپرم -از نظـر تــیز-

                                 گر بر سر خـاشاک یکی پشّه بجنبد

           

                               بسیار منی کـرد و ز تقدیر نترسید

                              ناگـه ز کـمینگاه، یکی سـخت کمانی،

                               بـر بـال عـقاب آمـد آن تیر جـگر دوز

                              بر خـاک بیفتاد و بغلـتید چو ماهی

              

                 گفتا: «عجب است! این که ز چوب است و ز آهن!

                 چون نیک نگه کرد و پر خویش بر او دید