دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی

دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی

                                         آنگاه که غرور کسی را له می کنی، 
                                 آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی، 
                                 آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، 
                                 آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ، 
                                 آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را   نشنوی، 
                                 آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ، 
                                 می خواهم بدانم،
                                 دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تابرای خوشبختی خودت دعا کنی؟

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی ، کار کسی

هر کس آزار منِ زار پسندید ولی
نپسندید دلِ زار من آزارِ کسی

آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد
هر که چون ماه برافروخت شبِ تارِ کسی

سودش این بس که به هیچش بفروشند چو من
هر که با قیمیت جان بود خریدار کسی

سود بازار محبت همه آه سرد است
تا نکوشید پس گرمی بازار کسی