شعر

بعداز این هم اشیانت هرکس است باش بااویادتومارابس است

دلم تنگ است ازاین زندان که نامش زندگی باشد***اگراین زندگی باشد ببین زندان کجاباشد

شبیه برگ پاییزم پس ازتوسوی بادم ***خداحافظ ولی هرگزنخواهی رفت ازیادم

تاهستی ای دوست ندانی که کیستم***روزی به سراغ من ایی که نیستم