بچه ها دلنوشته ی خودمه.اگه میشه نظر بدین.ممنونتون میشم....

حرف دل است دیگر.گاهی میگیرد گاهی خریدارندارد.غمی که حسرت نگاهت رادرهوس مرداب تنم سوزاند.بهترین شب نگاهت رادرپس کوچه های چشمانم به خنجرش کشیدی.خونی جاری شد.راهی پیداشد.صفای مستی رابه عالم دوچشمانت برباد دادم.کسی که شقایق هارابه چاه کشید.چاهی که ازارتفاع پوشه های قفسه ی کتابخانه ام دیده میشد.توبودی،توبودی که روان کردی ازپس کوههای بلنددوری،سوزآهی ازدل من.شایدقصه های مبهم وگنگ تورابه من اثبات کند.واینک من ماندم وکوچه های غریب،همین حوالی،حوالی چشمان سیاهت.