
طَنابـِ را بهـ گَردَنَمــ اَنداختَند .
گُفتَند : آخرَینـ آرِزویَتـــ ؟
.
.
.
.
.
.
.
.
.
گُفتَمـ : دیدَنــ عِشقَمــ !
گُفتَند : خَستهـ اَستـ ،
تا صُبحـ بَرایَتـ طَنابـــ بافتــ !!!

یادتـ پَرچَمِـ صُلحیستـ میانـِ شورِشِـ اینـ همهـ فِکر 
اِسمَتـ را موجـ میبَرَد ...
اِسمَتـ را موجـ میـبَرَد...
خودَت را کِشتیـ
موهایَتـ را باد
و یادتـ را …
دفتــر گُــمـ شــدهـامـ!
از تو چهـ میماندجز چَند تکهـ کاغَذ قَدیمیـ..
و گاهیـ عکسـ هایـ زَرد شُدهـ..
و اَز مَنـ چـ میمانَد...
جُز مُشتیـ اِحساساتـِ بیـ دَلیلــــ...
بـی تو تَنهـاییـمـ را پُکـ می زَنَمـ تـا ریـه هایـَمـ زِنـدگـی را کَـمـ بیـاوَرَد
و شَـرعـی تَرینـ خُودکُـشـی را تَجـربـهـ کُنـمـ
چِشمانـ تو اَرتشـ هیتلر بود دلـِ مَنـ لهستانـِ بی دفاعـ 

پُشتـ ِپا خوردَمـ زِ هَر کَسـ کهـ گُفتــ یارِ مَنهــ
چونـ کهـ دیدَمــ روز و شَبـ دَر پیــ آزارِ مَنهــــ
هَرکهـ دَستیــ اَز مُحبَتـــ حَلقهـ کَرد بَرگَردَنمـ
دیدَمــ اینـ دَستــ مُحِبَتــ .حَلقهـ دارِ مَنهـ
هَر چِقَدر
عَطرتـ رآ عَوضـ کُنی
باز هَمـ تَنَتـ …
بویـ کثیفـِ خیانَتـ میـ دَهَد
عزیزِ لَعنَتیـ امـ
شدی
رُخـ به رُخـ که شدیمـ مــنـ ماتـ شدمـ و تــو …
چونـ پادشاهی کهـ از اینگونه فتحهــا زیاد دیده استـ بی اهمیتـــــــ رد
بهـ چَشمـ هایَتـ بِگو …
آنقَدر بَرایـ دِلَم …..
رَجَز نخـوانند …
مَنـ اَهلـِ جَنگـ نیستَمـ …
شـــاعِـــرَمـ !
خیلی کهـ بِخواهَمـ گَرد و خاکـ کُنَمـ …
شعری می نویسَمـ ،
آنوَقتـ اَگر تَوانِستیـ …
مَرا دَر آغوشـ نَگیـر







یآفتَنـِ عِشـتقـ
مآنند یآفتَنـِ کَفشـ اَستـ
گآهی آدَمـ هآ به دُنبآلـِ
آنهـآیی کهـ زیـبآ هَستَند میرَوَند
اَمــآ دَر نَهـآیَتـیکیـ کهـ بآ آنـ اِحساسـِ رآحَتیـ می کنند
رآ بَر می گُزینَند

شیطان نیستمـ 
فرشته همـ نیستمـ
خدا همـ نیستمـ
ـ فقط دخترمـ از نوعـ ساده اشـ حوا گونه فکر میـکنمـ ...
فقط به خاطر یکـــــ « سیب » تا کجا باید تــــــــاوان داد؟
تو اَز دَریچه دِلـ می رَویـ و میـ آییـ
وَلیـ نِمیـ شِنَوَدکَسـ, صِدایـ پایـ تو راـ
سَردَمـ شُده اَستـ و اَز دَرونـ می سوزَمـ
حالا شدهـ کارِ هَر شَبـ و هَر روزَمـ تو شعر مَرا بِپوشـ
سَرما نَخوریـ مَنـ دُکمه ی اینـ قافیه را می دوزمــ

وَقتی دیدی یکی مِثلـِ نوکـِ پَـرگـآر 
هَمه جـــورهـ پـآتـ ثآبِتـ وآیسآدهـ
هَر طوری بِچَرخی بِکِشی تِکــــــــــــــــونـ نمی خوررهـ
تواَمـ دورِشـ بِگَرد
دورِشـ نَزَنـ

افطارِ مــَــنـ 
شیرینیـ لبانـِ توســتـ
اولینـ بوسه کـ نوشـ کُنَـمـ رَها میشوَمـ
از تِشنِگی مُفرَطـِ اینـ روزهایــــــــــــــــــمـ
مَنـ تَمامـِ روز را بـِ اُمیدِ یِکـ بوسه یـ عِشقـِ تو روزهـ میگیـــــــــــــــــــــــرم

تو که میـ ایی
غَمـ ها میرَوَند
اَز"تو"عُذر میخواهَمـ
اما اِنگار "تـو"مَتَرسَکـِ غَمـ های مَنـ شُدهـ ایی

تَنَمـ اَز حِسِ دَستـ هایـ تو دآغـ
گیسویَمـ دَر تَنَفُسِ تو رَهآ
می شکَفتَمـ زِ عِشقـ و میـ گُفتَمـ
هَر کهـ دِلدآدهـ شُد بهـ دِلدآرَشـ
نَنِشینَد بهـ قَصدِ آزارَشـ
بِرَوَد، چِشمـ مَنـ بهـ دُنبآلَشـ
برَوَد، عِشقـ مَنـ نِگَهدآرَشـ

دوتـــایـــیــمـ وَلــیـ یــــــه دونـــه ایـــــمـ
شــــــیــــــکـ و خـــــــــاصـ
بــــــــامــــــزهـ عـــــیــــــنـِ چــــیــــپـــــسـ و مــــــاستـ
سالهاستـ بُرده امـ
با باختی شیرینـ!
در آنـ معامله ای که خدا تو را داد و منـ هستی امـ را...

سادهـ اِتفاقـ اُفتاد
تو
با بَرقـِ نگاهتـ به مَنـ خَندیدی و "دِلَمــ" رَسمِ تَپیدَنـ اَز یاد بُرد...!



شَبـــآ رَنگـِ مَنه
شیــکـِ تیرهـ
جوآبَمـ بـِ خیلیــآ 
سَبکــّ تیــرهـ