به نام خدا
آیت الله بجت:
استاد ما(آقای حاج شیخ محمّد حسین اصفهانی ـ رحمه اللّه) می فرمود: مرحوم آقا سیّد حسین بادکوبه ای(استادِ فلسفه ی علاّمه طباطبایی ـ رحمه اللّه ـ در نجف اشرف و حضرت آیت اللّه العظمی بهجترحمه اللّه) روزی دو درس می گفت

اما در غیر ساعاتی که درس می گفت، چنان خاموش بود که گویی زبان ندارد، مگر این که ذکری بگوید؛ وگرنه سکوت محض بود!آقای علاّمه طباطبایی ـ رحمه اللّه ـ سالی در شب عید غدیر ایشان را با عده ای از علما و فضلا برای صرف شام به منزل خویش دعوت کرده بود. یکی از معاصرین آقای سیّد حسین بادکوبه ای هم در آن مجلس شرکت داشت، او تمام وقت مجلس را با صحبت اداره کرده بود، ولی ایشان یک کلمه هم صحبت نکرده و سخن نگفته بود. عجب از صحبت آن معاصر و سکوت این آقا!
باید زبان را کنترل کنیم و بیست و چهار ساعت فکر و یک ساعت صحبت کنیم، یعنی بیست و چهار ساعت باید تامل و اندیشه داشته باشیم و یک ساعت صحبت کنیم، بلکه شاید یک ساعت هم زیاد باشد
منبع
یا زهرا