بسمه تعالی
تفویض مسئولیتها واختیارات به اشخاص توانمند وبا صلاحیت از طریق مراجعه به آرای عمومی یکی از بهترین راه هایی است که در زمینه مسئولیتهای اجتماعی در جوامع توسعه یافته شناخته شده است که اگر شرایط خاص خود را از لحاظ صحت ،وقت ،رعایت امانت وصداقت وادب واخلاق اجتماعی و نظایر آن را با خود همراه داشته باشد یقینا مطمئن ترین راه تفویض مسئولیت به اشخاص خواهد بود. در جامعه ما نیز که یکی از جوامع در حال توسعه وگذار محسوب می شود هدایت وسوق این حق اجتماعی به بستر طبیعی وسالم آن یکی از وظایف اصلی ومهم نخبگان جامعه می باشد آسیب شناسی نحوه انتخابها در مراحل گوناگون قبل از رای گیری یکی از مهم ترین مسایلی است که اندیشمندان دلسوز باید زوایای تاریک آن را روشن نمایند تا اکثریت مردم بتوانند ضمن ارزشمند شمردن رای خود آن را به بهای ناچیز به هر نغمه وآهنگی نفروشند واین مسئولیت مهم را به کسانی تفویض نمایند که علاوه بر شرایط قانونی مشخص وبه دو اصل مهم ارتباط با خدا وخلق پایبند باشند .یعنی شخص نماینده منتخب در همه حال ودر هر اقدامی رضایت خدا ومنافع عمومی مردم را حداقل کمتر از منافع فردی وگروهی وطایفه ای خود نداند وخدای نکرده به خاطر دستوری قیصر را آتش نکشد،در این مکان که هدف ان روشنگری زوایایی از آسیب شناسی انتخابها در جامعه می باشد بدون اینکه غرض جانبداری یا تخریب شخص یا اشخاصی در میان باشد به مواردی که حق انتخاب برتر را به انحراف می کشد به طور گذرا اشاره می شود.استفاده ابزاری از کم سوادی ونا آگاهی برخی از رای دهنگان که متاسفانه به دلیل کم کاری نخبگان هدایتگر وتاثیر گذار جامعه،سرنوشت برخی انتخابها را رقم زده است،دادن وعده های پوچ وتوخالی وخارج از مسئولیت نمایندگی،توزیع برخی اقلام خوراکی،تطمیع برخی از افراد تاثیرگذار وموارد مشابه در این بخش جای می گیرد. استفاده از وعده ووعیدهای پست های اداری،مسئولیت برخی تشنگان قدرت در جامعه همواره مسئله ساز بوده است.کسانی که احیانا شایستگی وشرایط پست مورد تصدی را نداشته اند همواره برخی برای حفظ آنن به کانون های کاندیداهای انتخاباتی نزدیک شده اند وگاهی با نهایت ذلت هر سمتی را در ستادهای انتخاباتی مورد نظر خوداز آبدارچی ستاد تا دست به سینه در مقابل در ورودی ایستادن ونظایر آن را پذیرفته اند،علاوه بر آن عده ای نیز که هوای رسیدن به سمتی را در سر دارند وبه امید رسیدن به پست موردنظر به وعده های بعد انتخابها دلخوش شده ونقش ورسالت ومسئولیت وتعهد اجتماعی خود را فراموش می کنند.
استفاده ابزاری از اهرم بیکاری جوانان وعقیل کرد گان دوره تحصیل دوره کمال آدمی ورسیدن به مناعت انسانی است که متاسفانه به دلیل برنامه ریزی صحیح،تناسب منطقی بین ورودیهای دانشگاه ها ونیازهای جامعه پس از تحصیل وجود ندارد.لذا تراکم انبوه بیکاران تحصیل کرده در جامعه،حق انتخاب برتر وهدایتگری نخبگان تحصیل کرده را در پایین ترین سطح نیازهای اجتماعی که همان نیازهای اولیه واشتغال می باشد محبوس می کند وبه همین علت جوان تحصیل کرده ناچار برای دست یابی به اشتغال اولیه که حق مسلم اجتماعی اوست به افرادی که وعده های اشتغال از طریق میان بر را به او می دهد گرایش می یابند وبه جای رسیدن ورساندن خود ودیگران به ساحل ماهیگیری به ماهی موعود این وآن دلخوش می شوند ومسئولیت اجتماعی مناعت طول تحصیل را ناگریز به وادی فراموشی می سپارد.
استفاده از تعصب های قومی وطایفه ای که در سنوات اخیر پررنگ تر شده است وبه اهرمی خاص در دست طایفه بازان وقوم گرایان مبدل شده است،در این گرایش یقینا منافع طایفه وقوم بر منافع ترجیح داده می شود وهر طایفه ای بر قسمتی از منابع اجتماعی واقتصادی مسلط می شوند وبرای لو نرفتن موضوع گاهی افراد فامیل که در یک کارخانه ،اداره و... مشغولند نام خانوادگی خود را تغییر می دهند. در این گرایش شعار همه باهم با شعار همه با من جایگزین می شود.استفاده از نقش راهبردی نخبگان جامعه روشنفکر متعهد ومسئول کسی است که خود شیفته رسیدن به صندلی قدرت نیست اما راه وروش درست نشستن بر آن را به خوبی می داند....بنابراین این رسالت او ایجاب می کند به کسانی که شرایط واقعی نشستن به کرسی قدرت را دارند کمک نماید وبه دیگران نیز در انتخاب برتر یاری رساند تا همه مردم بتوانند از فواید این حق اجتماعی بهره مند شوند اگر او از این وظیفه اجتماعی غفلت نماید مسلما غلبه با اهرمهای دیگر خواهد بود و او نیز در این میان چاره ای جز سوختن وساختن نخواهد داشت.