***

من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من/من خودم بودم ویک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزید /خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت گرچه در حسرت گندم پوسید/من خودم بودم و هر پنجره ای که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود /وخدا میداند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود/من نه عاشق بودم نه دلداده به گیسوی بلند و نه آلوده به افکار پلید /من به دنبال نگاهی بودم که مرا از پس دیوانگی ام می فهمید/روزگاریست غریب من چه خوشبین بودم همه اش رویا بود و خدا میداند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود..