آه عميق

نگاهی سوی تار ماه کردم

دلم شد تنگ واز ته آه کردم

ومن ای منتظر صبرم سر آید

تو آیی تار مه سرخی گراید

زمین و آسمان با عشق در شد

چو حوا آمدی آدم پدر شد

زجان شیرین ترم روزی تو بودی

شدم عاشق مرا رسوا نمودی

سخن از لحظه های هجرمن بود

سوار گرم سیمرغ ختن بود

به روی لایه های ابر پر رنگ

زفرصت های باریک دل تنگ

به هر دل خانه کردم دل شکسته

زافسون دروغین عشق خسته

شدم آویز تار زلف صرصر

مکن گلهای باغ عشق وپرپر

دلم خون ولبم فریادخون است

بهر جا بنگرم ................

(گلشن)