تمام نخود سیاه هایی که مرا فرستاده بودی دنبالش... جمع کردم... برایت آش پشت پا پختم... ای نامرد سفرت بی خطر......... ...

آدمهای بزرگ خطا نمی کنند بلکه سادگی می کنند و امروز سادگی بزرگ ترین خطای دنیاست... ...

غمخوار من ! به خانه ی غم ها خوش آمدی با من به جمع مردم تنها خوش آمـدی بین جماعتی که مرا سنگ می زنند می بینمت ، برای تماشا خوش آمدی راه نجات از شب گیسوی دوست نیست ای من ! به آخرین شب دنیا خوش آمدی ... پایان ماجرای دل و عشق روشن است ای قایق شکسته به دری...

نمی دونی تو این روزا چقدر از زندگی سیرم دارم می میرم از اینکه تو رفتی و نمی میرم نمی دونی تو این روزا چقدر یاد تو می افتم ته دنیام نزدیکه نگاه کن کی بهت گفتم کجا باید برم بی تو، تویی که قدّ ِ دنیامی که هر جایی رو می بینم نبینم پیش چشمامی برم هر جای این دنیا شبم ...

بعدمرگ من کسی اشکی نریخت هیچ کس لبخند من یادش نماند هیچ کس از دوری ام غمگین نشد هیچ کس شعری برای من نخواند هیچ کس حاضر به غسل من نشد جسم سردم رو تخت افتاده بود مرده بودم چند روزی و کسی آگه از پرواز روح من نبود موقع تشییع من بود و ولی هیچ کس رخت سیاهی تن نکرد یک نفر هم بعد م...

در وصف حالم همین سه کلمه کافیست: لبخندم درد میکند......

نـه فـقـط از تـو اگــر دل بـکنـم می میرمسایـه ات نـیـز بـیـفـتـد به تنـم می میرم بین جان من و پیراهن من فرقی نیستهـر یکی را کـه بـرایـت بـکَـنـم می میرم بـرق چـشمـان تــو از دور مـرا می گـیـردمـن اگـر دسـت بـه زلفـت بزنم می میرم بـازی مـاهی و گـربـه است نظر بـازی مـامثل یک تنگ شبی می شکنم می میرم...

خدایا............. اینروزها.......... دلتنگم........... باور کن این دیگر شعر نیست................. واقعیته..........

بسلامتی لبخندی که کمکت میکنه تا برا همه توضیح ندی حالت داغونه...

به بعضی ها باید گفت: عزیزم اگه بخوام زندگیمو از اول بنویسم ...! شما پیام بازرگانی وسطشم نیستی...!...

غمخوار من ! به خانه ی غم ها خوش آمدی با من به جمع مردم تنها خوش آمـدی بین جماعتی که مرا سنگ می زنند می بینمت ، برای تماشا خوش آمدی راه نجات از شب گیسوی دوست نیست ای من ! به آخرین شب دنیا خوش آمدی ... پایان ماجرای دل و عشق روشن است ای قایق شکسته به دری...

دوستی‌با هرکه کردم خصم مادر زاد شد هر کجا لانه نهادم خانه صیاد شد...

این روزها مثل شیشه شده ام زود میشکنم اما بد میبرم......