غرور شکستده

بسوزد دلت که سوزاندی دلم را

به ویرانی کشاندی منزلم را 

فکندی زیر پا احساس و شورم

نکردی رحم، حتی بر غرورم

دلم را شبی در حضورم شکستی
نه آینه، حتی غرورم شکستی
ندادی به خلوتگاه عشق راهم
پلی بود اگر در عبورم شکستی

شده بازیچه ای قلب صبورم

شکستی عاقبت بال غرورم

به آسانی گذشتی از کنارم

مثال دفتری کردی مرورم