سه پشت صحنه مهم از حمله تروریستها به پاسگاه مرزی سپاه در سراوان

چند روز قبل گروهی از تروریست‌های وهابی ساکن در پاکستان ساعت یک بامداد با حمله به یک پاسگاه مرزی در سراوان قصد تصرف آن را داشتند که با رشادت نیروهای سیپاه پاسداران و نیروهای مردمیی و بسیجیان بلوچ، این حمله ناکام ماند.

به گزارش جهان‌نیوز، حمله به پاسگاه مرزی سپاه در سراوان گرچه به نوعی نشانه درماندگی تروریست‌ها در جنوب شرق پس از چندین ماه اختلافات داخلی می‌باشد و نکات ذیل در این‌باره قابل تامل است:
 
الف: یکی از اصلی‌ترین دلایل حذف عبدالرئوف ریگی توسط  سرکرده گروهک جیش‌العدل، اختلاف بر سر نحوه دخل و خرج پول‌های دریافتی از برخی کشورهای عربی بود. جیش‌العدل به علت بازنگرداندن این پول‌ها به این گروهک، عبدالرئوف را ترور کرد.

یکی از دلایل اصلی حمله به پاسگاه مرزی سراوان توسط این گروه بر همین پایه استوار شده که این گروهک تلاش کرده با ضربه امنیتی قابل توجه به سپاه توجیهه مناسبی برای دریافت پول از برخی کشورهای حوزه خلیج فارس بدست بیاورد. با حذف عبدالرئوف ریگی، جیش‌العدل تلاش کرده ولو با یک عملیات کور و شتاب زده هرچه سریعتر کانال دریافت پول و دلارهای نفتی را به سمت خود کانالیزه کند.
 
ب: گروهک‌های تروریستی از زمان تحویل بخشی از مرز سراوان به سپاه تلاش کرده‌اند که به اقتدار سپاه پاسداران انقلاب ضربه وارد کنند. انتقام از سپاه، بی‌شک یکی از اصلی‌ترین دلایل حمله به این پاسگاه مرزی بوده است. زیرا این گروه‌های تروریستی در چند سال اخیر یکی از ضربات شدیدی که به آنها وارد شده از ناحیه سپاه پاسداران به خاطر طرح مردمی‌کردن امنیت در جنوب شرق و مشارکت دادن مستقیم بسیجی‌های بلوچ به مرزبانی و برقراری امنیت در سیستان و بلوچستان بوده است. بدین ترتیب انتخاب عملیات بر روی پاسگاه مرزی سپاه به نوعی تلاش برای انتقام گیری از اقدامات سپاه در سیستان و بلوچستان محسوب می‌شود.
 
ج: محمدظاهر سرکرده جیش‌العدل که طی روزهای اخیر به شدت تحت فشار به خاطر ترور عبدالرئوف ریگی و دیگر اعضای گروه‌های تروریستی می‌باشد، با طراحی و حمله به پاسگاه مرزی تلاش کرده که افکار عمومی را از این مسئله منحرف کند. البته وی با حذف عبدالرئوف ریگی تصور می‌کند که با اجرایی‌کردن برخی عملیات‌ها به عنوان اصلی‌ترین چهره‌ در میان گروه‌های ترویستی مطرح می‌شود و همانند عبدالمالک کسی نمی‌تواند دیگر با وی رقابت کند. اینک محمدظاهر احساس می‌کند با حذف عبدالرئوف به برخی از چنین آرزوهایش رسیده است.