آژانس فضایی اروپا (ESA) می‌خواهد برای زمانی که انسان‌ها قرار است روی سطح ماه به کار و زندگی بپردازند، منطقه زمانی اختصاص دهد.

این ایده از سال گذشته مطرح شده و آژانس فضایی اروپا و شرکای بین‌المللی آن در حال حرکت به سوی ایجاد یک «زمان مرجع مشترک قمری» هستند که توسط همه کشور‌های فعال در عرصه فضایی پذیرفته شود.

گروهی که به بررسی زمان قمری می‌پردازند، در حال بحث در مورد این هستند که آیا یک سازمان واحد باید زمان را روی ماه تنظیم و حفظ کند یا خیر. ساعت‌ها روی ماه سریع‌تر از زمین کار می‌کنند و هر روز حدود ۵۶ میکروثانیه افزایش می‌یابد و تیک تاک ساعت در سطح ماه متفاوت از مدار آن است.

برنهارد هوفنباخ (Bernhard Hufenbach) از آژانس فضایی خاطر نشان کرد که از همه مهم‌تر، زمان قمری باید برای فضانوردان در آنجا کاربردی باشد.

این خبر در حالی منتشر می‌شود که چندین کشور به ویژه آژانس فضایی آمریکا به دنبال پرتاب ماموریت‌هایی به ماه هستند. ناسا به سال ۲۰۲۵ چشم دوخته است؛ زمانی که انتظار می‌رود بار دیگر برای اولین بار در نیم قرن گذشته انسان به قمر زمین بازگردد. این مأموریت، بخشی از برنامه آرتمیس است که در اواخر سال گذشته مرحله اول آن تکمیل شد. مرحله دوم که آرتمیس ۲ نام دارد، قرار است فضانوردان ناسا را در سال ۲۰۲۴ به دور ماه بفرستد.

هوفنباخ در بیانیه‌ای گفت: این چالش‌برانگیز خواهد بود و هر روز قمری حدود ۲۹.۵ روز زمینی طول می‌کشد؛ اما با ایجاد یک سیستم زمان کاربردی برای ماه، می‌توانیم همین کار را برای سایر مقاصد سیاره‌ای انجام دهیم.

ناسا در حین طراحی و ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) نیز مجبور شد با مسئله زمان دست و پنجه نرم کند. اکنون ۲۵ سال از پرتاب اولین بخش از این ایستگاه می‌گذرد.

در حالی که ایستگاه فضایی، منطقه زمانی خاص خود را ندارد، با ساعت هماهنگ جهانی یا UTC کار می‌کند. استفاده از این زمان کمک می‌کند تا اختلاف زمانی بین ناسا و آژانس فضایی کانادا و سایر شرکای فضایی در روسیه، ژاپن و اروپا تقسیم شود.

منبع: دیلی‌میل