جمله حکیمانه

روزی انوشیروان فرمان داد تا هرکس جمله حکیمانه ای بگوید به او چهارصد سکه طلا بدهند. روزی در حالیکه از کنار مزرعه ای میگذشت پیرمرد نود ساله ای را دید که مشغول کاشتن نهال زیتون است. شاه جلو رفت و از پیرمرد پرسید؛ نهال زیتون بیست سال طول می کشد تا به بار بنشیند و ثمر دهد تو با این سن و سال با چه امیدی نهال زیتون می کاری؟

پیرمرد لبخندی زد و گفت: دیگران کاشتند و ما خوردیم ما می کاریم تا دیگران بخورند.

سلطان از جواب پیرمرد خوشش آمد و گفت : واقعا جوابت حکیمانه بود و دستور داد چهارصد سکه طلا به او بدهند

پیرمرد خندید.

شاه گفت: چرا می خندی؟

پیرمرد گفت: زیتون بعداز بیست سال ثمر می دهد اما زیتون من الان ثمر داد

باز دستور داد چهارصد سکه دیگر به او بدهند

پیرمرد باز خندید، انوشیروان گفت اینبار چرا خندیدی؟

پیرمرد گفت: زیتون سالی یک بار ثمر میدهد اما زیتون من امروز دوبار ثمر داد

مجدد دستور داد چهار صد سکه دیگر به او بدهند

نتیجه اخلاقی: هرکسی از ظن خود شد یار من ( برداشت آزاد)