خداوند عالم را با نعمتهای ظاهری و باطنیاش فقط برای بشر پر کرده است. این نعمتها در دیگ اهل بیت میجوشد، پس برای بهرهمند شدن از آن باید به سراغ اهل بیت رفت. اما بعضی از دیگها، با جام وهم انسان را مست میکند.
ای خورده از جام خیال، هیچ....
انسان باید کاسهی فقرش را پر کند، چون که این نیاز محض بشر است. تمام موجودات عالم فقیرند و باید از یکجا حقیقت درونشان را پر کنند. اما بشر باید هوشیار باشد که غافلانه خود را مست هر جامی نکند.
قلب انسان کاسهی اوست. باید دقت کند که با کدام دیگ آن را پر میکند.
به هر دیگی که میجوشد، میاور کاسه و منشین
دیگی که در عالم میجوشد، توحید است. با نوشیدن از این دیگ، وجود انسان میشود، حمد.