فصل هجدهم: کلمات امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا علیهما السلام درباره یکدیگر
حدیث اول:
اصبغ بن نباته می گوید از امیرالمؤمنین علیه السلام شنیدم که می فرمود:
«وَاللّهِ، لَأَتَکَلَّمَنَّ بِکَلامٍ لایَتَکَلَّمُ بِهِ غَیری إِلّا کَذّابٌ: وَرِثتُ نَبِیَّ الرَّحمَةِ، وَ زَوجَتی خَیرُ نِسآءِ الأُمَّةِ، وَ أَنَا خَیرُ الوَصِیِّینَ.»«1»
- به خدا قسم، سُخنی را می گویم که هیچ کس غیر از من به آن سُخن لب نمی گشاید، مگر دروغگو: وراثت از پیامبر رحمت از آنِ من است، و همسر من بهترین زنان امّت است، و من نیز بهترین اوصیا هستم.
حدیث دوم:
در حدیث سوید بن غفله آمده است که: چون علیّ علیه السلام چشمش به فاطمه علیها السلام افتاد، فرمود:
«بِأَبی أَنتِ وَ أُمّی.»«2»
- پدر و مادرم فدایت!
حدیث سوم:
در ابتدای وصیّت فاطمه علیها السلام در ایّام کسالتش به امیرالمؤمنین علیه السلام آمده است:
«یَاابنَ عَمِّ، ما عَهِدتَنی کاذِبَةً وَلا خآئِنَةً، وَ لا خالَفتُکَ مُنذُ عاشَرتَنی.»
- ای پسر عمو، هیچگاه مرا دروغگو و خیانتکار ندیدی، و از آن زمان که با من زندگی کردی، با تو مخالفت نکرده ام.
حضرت علیّ علیه السلام فرمود:
«مَعاذَ اللّهِ، أَنتِ أَعلَمُ بِاللّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتقی وَ أَکرَمُ وَ أَشَدُّ خَوفاً مِنَ اللّهِ [مِن] أَن أُوَبِّخَکِ بِمُخالَفَتی ...»«3»
- پناه به خدا، تو عالم تر به خدا و نیکوکارتر و پرهیزگارتر و گرامی تر و خوف تو از خدا بیشتر از آن است که من تو را به نافرمانی از خود سرزنش کنم ...
حدیث چهارم:
در حدیث تشریف فرمایی رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم در صبح زفاف به خانه علیّ علیه السلام آمده است: حضرت، از علی علیه السلام پرسید:
«کَیفَ وَجَدتَ أَهلَکَ؟»
- همسرت را چگونه یافتی؟
عرض کرد:
«نِعمَ العَونُ عَلی طاعَةِ اللّهِ!»
- خوب یاوری است بر طاعت و بندگی خدا.
و از فاطمه علیها السلام نیز همین سؤال را پرسید، عرض کرد:
«خَیرُ بَعلٍ»«4»
- بهترین شوهر است.
حدیث پنجم:
در قسمتی از کلمات حضرت زهرا علیها السلام در بستر بیماری، آنگاه که زنان مهاجر و انصار به عیادت وی آمده بودند، آمده است:
«وَما نَقَمُوا مِن أَبِی الحَسَنِ، نَقَمُوا وَاللّهِ مِنهُ نَکیرَ سَیفِهِ، وَشِدَّةَ وَطئِهِ، وَ نَکالَ وَقعَتِهِ، وَ تَنَمُّرَهُ فی ذاتِ اللّهِ- عَزَّوَجَلَّ-.»«5»
- دشمنی با شخص ابی الحسن [امیرالمؤمنین علیه السلام] نداشتند، [بلکه] به خدا قسم از نهی و انکار شمشیرش و از شدّت جنگ و کشتار، و از عقوبت ضربات پی در پی او، و از خشم او در ذات [و خشنودی] خداوند- عزّوجلّ- به شدّت ناراحت بودند.
بیان:
این بود قسمتی کوتاه از کلمات این دو بزرگوار درباره یکدیگر. با آنکه کلمات خیلی کوتاه است، ولی معانی بلندی را در بردارد و به خصوص آنکه بیانگر آن است که این دو بزرگوار چگونه به معنویّت و مقام ولایت یکدیگر آشنا بودند که حضرت علیّ علیه السلام در مورد حضرت فاطمه علیها السلام تعبیر «خَیرُ نِسآءِ الأُمَّةِ» و یا «بِأَبی أَنتِ وَ أُمّی» و یا «أَنتِ أَعلَمُ وَ أَبَرُّ ...» و یا «نِعمَ العَونُ عَلی طاعَةِ اللّهِ» را بکار می برد. و حضرت زهرا علیها السلام از ایشان به «خَیرُ بَعلٍ» تعبیر می نماید.
کلمات «6» دیگر آن بانو درباره علیّ علیه السلام در ضمن خطبه و وصایای وی، ونیز کلمات علیّ علیه السلام بعد از وفات حضرتش خواهد آمد. ان شاءاللّه.
-------------------------------------------------------------------------
(1). بحار الانوار، ج 43، ص 143.
(2). بحار الانوار، ج 43، ص 153، از روایت 10- این حدیث به طور کامل در فصل بیستم، حدیث چهارم خواهد آمد.
(3). بحار الانوار، ج 43، ص 191، از روایت 20.
(4). بحار الانوار، ج 43، ص 117.
(5). بحار الانوار، ج 43، ص 158، حدیث 8.
(6). قسمتهایی از بیانات ایشان با زنان مهاجر و انصار، در فصل بیست و سوم و تمام آن در بخش ضمائم کتاب ذکر خواهد شد.
سعادت پرور، علی، جلوه نور، 1جلد، احیاء کتاب - تهران، چاپ: پنجم، 1388 ش.