مناجات التائبین

1- إِلَهِی أَلبَسَتنِی الخَطَایَا ثَوبَ مَذَلَّتِی وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنکَ لِبَاسَ مَسکَنَتِی‏

خدایا خطا و گناهان، مرا لباس خواری و ذلت پوشانیده و دوری تو جامه عجز و بینوایی بر تنم انداخته 

2-وَ أَمَاتَ قَلبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی فَأَحیِهِ بِتَوبَهٍ مِنکَ یَا أَمَلِی وَ بُغیَتِی وَ یَا سُؤلِی وَ مُنیَتِی‏

و جنایت بزرگ )هوای نفس پرستی( مرا دل مرده ساخته تو ای خدا از رجوع به لطف و کرمت باز این مرده دلم زنده گردان ای مقصد و مقصود و مطلوب و آرزوی من، 

3-فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِراً وَ لاَ أَرَی لِکَسرِی غَیرَکَ جَابِراً

قسم به عزتت که من کسی که گناهانم را ببخشد غیر تو نمی‏دانم و آنکه در هم شکستگیهای امورم را جبران کند جز تو نمی‏بینم 

4-وَ قَد خَضَعتُ بِالإِنَابَهِ إِلَیکَ وَ عَنَوتُ بِالاِستِکَانَهِ لَدَیکَ‏

من با آه و ناله و کمال خضوع به درگاهت آمده‏ام و به خواری و مذلت بسویت رو آورده‏ام 

5-فَإِن طَرَدتَنِی مِن بَابِکَ فَبِمَن أَلُوذُ وَ إِن رَدَدتَنِی عَن جَنَابِکَ فَبِمَن أَعُوذُ

پس اگر تو مرا از در برانی دیگر به که رو آرم و اگر تو مرا در کنی به که پناه برم‏

6-إِلَهِی هَل یَرجِعُ العَبدُ الآبِقُ إِلاَّ إِلَی مَولاَهُ أَم هَل یُجِیرُهُ مِن سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ‏

خدایا آیا بنده گریخته به جایی جز به درگاه مولایش رجوع تواند کرد یا از خشم و غضب مولایش غیر او احدی حمایتش تواند نمود 

7-إِلَهِی إِن کَانَ النَّدَمُ عَلَی الذَّنبِ تَوبَهً فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ‏

خدایا اگر پشیمانی از گناه توبه است قسم به عزتت که من از پشیمانانم 

8-وَ إِن کَانَ الاِستِغفَارُ مِنَ الخَطِیئَهِ حِطَّهً فَإِنِّی لَکَ مِنَ المُستَغفِرِینَ لَکَ العُتبَی حَتَّی تَرضَی‏

و اگر استغفار و طلب آمرزش کردن موجب محو گناه است )به لطفت( من از آمرزش طلبانم تو را سزد که )بر ما( عتاب کنی تا باز خوشنود گردی 

9-إِلَهِی أَنتَ الَّذِی فَتَحتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَی عَفوِکَ سَمَّیتَهُ التَّوبَهَ

خدایا تویی که دری از عفو و بخششت به روی بندگان باز کردی و نامش توبه نهادی 

10-فَقُلتَ تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوبَهً نَصُوحاً فَمَا عُذرُ مَن أَغفَلَ دُخُولَ البَابِ بَعدَ فَتحِهِ‏

و )در کتابت( فرمودی ای بندگان به درگاه من به توبه با حقیقت باز آیید )تا از گناهانتان درگذرم( پس عذر آنکه از این در که باز کردی غافل است چه خواهد بود 

11-إِلَهِی إِن کَانَ قَبُحَ الذَّنبُ مِن عَبدِکَ فَلیَحسُنِ العَفوُ مِن عِندِکَ‏

ای خدا اگر گناه از من زشت است عفو از تو زیباست‏

12-إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَن عَصَاکَ فَتُبتَ عَلَیهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعرُوفِکَ فَجُدتَ عَلَیهِ

‏ ای خدا من اولین بنده نیستم که گناه کرده از او  درگذشتی و به درگاه کرمت آمد و به او احسان کردی