در زمان ساسانیان و ایران باستان اوج موسیقی دنیا در ایران بوده و نوازنده ها و موزیسین های بر جسته ای در ایران زندگی می کردند و مشغول گسترش این علم بوده اند.
زمانی که (پادشاهی خسرو پرویز) به تصرف اعراب درآمد. در همان دوران موزیسینی به نام زریاب در ایران زندگی می کرد که بعد از تصرف ایران توسط اعراب به عنوان یکی از مستشارهای ایران به یکی از مستعمرات اعراب که در جنوب اسپانیا (آندلوس) قرار داشت فرستاده شد.
زریاب در آندلوس شروع کرد به تکمیل سازی که از ایران ساختن آنرا شروع کرده بود که این ساز در اسپانیا لوت معروف شد که امروزه ما آن را به عنوان عودو می شناسیم. با گذشت زمان این ساز در اسپانیا طرفدار پیدا کرد و موسیقی آن زمان اسپانیا را زریاب با استفاده از پابه های موسیقی فرکلریک و ستی اسپانیا و دانسته های خود تکمیل کرد. و در نهایت شکل تکامل یافته لوت یا عود همین گیتاری می باشد که امروزه ما می شناسیم، حتی تا 100 سال پیش هم سیم های گیتار مانند سیم های عود از روده حیوانات بود با تکمیل شدن آن تبدیل به سیم های نایلونی و فلزی شده است.
شایان ذکر است بزرگان موسیقی اسپانیا مخترع گیتار را ایرانیان می دانند، همانطور که بزرگترین نوازنده فلامینکو دنیا (پا کو دلوسیا) معروفترین آلبوم خود را به نام زریاب و معروفترین قطعه آن را نیز به نام زریاب ارائه نموده کرد. بعدها گیتار به کشورهای دیگر رفت و مقداری تغییر شکل داد و از نظر فرم نوازندگی و قطعات و فواصلی که نواخته می شد باعث پدید آمدن سبک ها در گیتار شد.