چندی هست که بنده بر روی موضوعی در حال تحقیق هستم و عنوان آن زبان مکالمه در مدارس بخصوص مقاطع ابتدایی است که دانش آموز در بدو ورود به مدرسه با تغییر زبان قابل ملاحظه ای مواجه میشود ...یعنی زبان مادری یا زبان آذربایجانی تبدیل به زبان رسمی میشود که بدنبال آن مشکلات بسیاری هم از لحاظ ارتباط جمعی و نیز از لحاظ روانشناسی گریبانگیر کودک خواهد شد و نیز مساله اجبار فارسی صحبت کردن معلمان و دانش آموزان در مدارس
من قبل از ارائه مطالب موضوع مورد بحثم در روزهای آینده میخواهم اکنون خاطره یکی از دوستانم را برای شما در رابطه با همین موضوع شرح دهم
چوخ گؤزل بیر اوخومالی یازی :
چند روز قبل برای خرید نوشت افزار به بازاری رفته بودم. توی نوشت افزاری دختر بچه خوشگلی با مادرش برای خرید وسایل امده بود.دختر خانمه داشت با مادرش حسابی تورکی استانبولی صحبت میکرد . خریدم یادم رفت و حسابی رفتم تو نخ دختره. بغض عجیبی داشت. مادرش جواباشو به فارسی میگفت و دختره در فکر خودش غرق بود. دلیل پریشانیش را پرسیدم. مادرش به جایش با تورکی آزربایجانی جوابم داد و گفت: سال قبل امادگی بود اما اصلا نتونست فارسی یاد بگیره و حالا سال اوله و معلمش گفته باهاش فارسی صحبت کنید تا یاد بگیره اما هیچ پیشرفتی نداره. از دختره که اسمش آی ناز بود پرسیدم : چرا سعی نمیکنی فارسی یاد بگیری ؟ جواب جالبی بهم داد که هیچ انتظارش را نداشتم
او گفت : بن تورکوم آبی بونو نیه آنلا میورسونوز؟؟؟
شاید برای خیلی از بستگان شما چنین اتفاقی روی داده است!!!