دوست بازی پس از ازدواج

 

 

دو انسان، مثل دو جادهاند که پس از ازدواج قرار است به یکدیگر متصل شوند و مسیرشان یکی شود. در این مسیر

 

برای رسیدن به هدف، بخشی از آزادی های دو انسان نیز تغییر میکند.

 

بیشتر افراد بالغ در دوره مجردی، به این محدودیت ها و البته امتیازهایی که با تشکیل زندگی مشترک به دست

می آورند فکر میکنند و با سنجش سود و زیان شان، تصمیم میگیرند ازدواج کنند یا مجرد باقی بمانند.

گرچه این دور اندیشی یک گام مثبتبرای تشکیل زندگی مشترک موفق است، اما معمولا فکر کردن درباره محدودیت

هایی که با ازدواجپیش میاید، کلی است یعنی اغلب مجردها تایید می کنند که زندگی مشترک مثل زندگی

مجردی نیست و باید حد آزادی های شان را تغییر دهند اما به جزئیات فکر نمی کنند و گاهی اگر بپرسید دقیقا کدام

 

آزادی های تان را باید کاهش دهید و چه شیوه ای را برای رسیدن به این هدف انتخاب کرده اید، نمیتوانند پاسخ قانع کنندهای ارائه کنند.

به همین علت, زیاد پیش میاید که در روبرویی با محدودیت های واقعی زندگی مشترک، مستأصل میشوند و گاه

نسنجیده عمل می کنند. یکی از این جزئیات که باید حتما پیش از ازدواج به آن توجه داشته باشید تعیین

سطح روابط تان با دوستان دوران مجردی است.

افراد در مواجهه با این مسائل واکنش های گوناگونی دارند. برخی به علت اصرار همسر یا باور خودشان، تصمیم

میگیرند به طور کلی دوستان آن دوران را کنار بگذارند. برخی میگویند چرا باید خودشان را تا این حد محدود کنند و

بنابراین کاملا بر عکس عمل میکنند و طوری به تعامل با رفقای قدیمی ادامه می دهند که انگار نه انگار ازدواج

مسئولیت هایی روی دوش آنها گذاشته است.

گروهی هم وجود دارند که دوستان شان را غربال می کنند و از میان آنها شماری را نگه می دارند و برخی را بنا به

دلایلی موجه کنار میگذارند. این گروه سوم، همان هایی هستند که ما توصیه میکنیم مانند آنها عمل کنید.

 

قطع ارتباط بی دلیل با همه دوستان دوران مجردی درست نیست و نوعی توهین به خودتان است که ثابت می کنید

برای حریم ها و ارتباطاتی که با دیگران برقرار می کنید، ارزشی قائل نیستید. از سوی دیگر اگر این مسائل به دستور

همسرتان باشد یعنی او هیچیک از دوستان تان را نپسندد و شما بنابر میل او دوستان تازه انتخاب کنید تبعیت

محض شما از همسرتان با این شیوه، به او میفهماند به ارزش های شخصی تان احترام نمی گذارید و هر زمان که او

امری داشته باشد بی چون و چرا اطاعت خواهید کرد.

اما نگه داشتن برخی دوستان دوران مجردی هم منطقی نیست. این گروه دوستانی هستند که بودن شان زندگی

مشترک تان را به خطر می اندازد. برای مثال :

دوستانی که به همسرتان احترام نمی گذارند.

دوستانی که حد و مرز رفتار با همسرتان را نمی دانند برای نمونه بیش از حد با او احساس صمیمیت

میکنند.

دوستانی که می خواهند هر طور شده وارد حریم خصوصی تان شوند.

دوستانی که شما را ترغیب به جهت گیری علیه همسرتان می کنند یا در مشاجرات شما و او، آتش دعوا را

تندتر میکنند.

دوستانی که برای متاهل بودن تان ارزشی قائل نیستند و همچنان اصرار دارند بخش عمده وقت تان را با آنها

بگذرانید.

بنابراین بهترین روش در ارتباط با دوستان ،غربالگری است. اما آیا همه آن دوستان برگزیده پس از غربالگری، قابل

 

اعتماد هستند؟ سطح اعتمادتان به آنها و نقش شان در زندگی خصوصی تان باید چقدر باشد؟

معمولا بهترین روش آن است که مسائل خصوصی زندگی مشترک تان را حتی با نزدیک ترین دوستان در میان

نگذارید و در برابر کنجکاوی احتمالی آنها مقاومت کنید. برای نمونه نقاط ضعف همسرتان یا جزئیاترابطه

زناشویی تان از جمله اطلاعاتی هستند که به هیچ وجه نباید در اختیار غریبه ها قرار بگیرد.

 

به هر حال باید بپذیرید بخشی از زندگی مشترک، حریمی صرفاً دو نفره است و هیچکس نباید از آن خبردار شود و

وقتی چالشی پیش میاید و نیاز به مشورت دارید باید به مشاور یا روانشناسی امین مراجعه کنید و مطمئن باشید

او براساس اخلاق حرفهای و مسئولیت های قانونی، حق فاش کردن آن اطلاعات را حتی در حضور نزدیک ترین

اعضای خانواده اش ندارد.

همچنین نباید حضور دوستان صمیمی در زندگی تان به حدی پر رنگ شود که بخشی از کم کاری های همسرتان را

جبران کنند. برای مثال به جای او، با شما هم صحبت شوند یا تنهایی هایتان را پر کنند یا برای زندگی شما اهداف

تعیین کنند.

متوسط زمانی که به ارتباط با دوستان نزدیک اختصاص میدهید نیز مسأله ای مهم در زندگی مشترک است. شما

حق دارید بخشی از وقت تان را به تعامل با آنها اختصاص دهید اما مقدار این زمان نباید آنقدر زیاد باشد که به ایفای

نقش تان در زندگی مشترک آسیب بزند یا حس حسادت همسرتان را نسبت به دوست تان تحریک کند.

یکی از خطرناک ترین اشتباهاتی که معمولا زنان مرتکب آن می شوند پنهان کردن دوستان شان از همسر است.

این روش چند خطر بزرگ دارد. این امکان وجود دارد که همسرتان به رابطه شما با فردی که نمیشناسد و برای او وقت

صرف میکنید، مشکوک شود و از وجود غریبه ناشناخته در زندگی مشترک تان، احساس ناامنی کند.

اگر همسرتان دوست ناشناس تان را کشف کند، مسلماً علت مخفی کردن او را جویا میشود و آنوقت پنهان کاری

شما هر علتی که داشته باشد، به ضررتان خواهد بود. از این گذشته، پس از فاش شدن ماجرای پنهان کاری،

اعتماد همسرتان به صداقت شما خدشه دار میشود و از خودش می پرسد: چقدر احتمال دارد درباره مسائلی دیگر

هم پنهان کاری کرده باشید.

 

 

 

 

 

http://www.1doost.com/posts/18111/%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA%20%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%20%D9%BE%D8%B3%20%D8%A7%D8%B2%20%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC%20.htm